Workers Compensation Board

In het Westen, arbeidsongevallen groeide uit van arbeidersbewegingen en heeft zijn wortels in het begin van de Europese handel gilden. De kern van de werknemers compensatie is om inkomsten te vervangen en medische dekking als de werknemer is gewond op het werk of ziek wordt als gevolg van de aard van het werk. In de geschiedenis, de erkenning van de rechten van werknemers bestond al in de Middeleeuwen zoals blijkt uit de Boeren 'Opstand in Engeland in de 14e eeuw, die werd neergeslagen door economische problemen als gevolg van de Zwarte Dood en de hoge belastingen. Hoewel illegaal op het moment, noties van collectieve onderhandelingen en vakbonden werden fermenteren en soms uitbarstende als Luddite rellen tijdens de Industriële Revolutie in de 18e eeuw. Een grotere samenhang moest wachten tot de 19e eeuw aan de gang te krijgen, op welk punt de socialistische ideeën van Karl Marx begonnen aan te slaan. In het begin van de 20e eeuw, werden de rechten van werknemers zijn vastgelegd in de Internationale Arbeidsorganisatie, die later in de Verenigde Naties werd genomen.

Common Law verplicht de werkgever om een ​​veilige werkomgeving, veilig gereedschap en adequate hulp te bieden om te voorkomen dat de werknemer overbelasten. Op dit moment, de werknemers compensatie is een soort verzekering dat de werknemers in evenwicht 'rechten en werkgevers. Met name de werknemer uitkeringen ontvangt, meestal vervanging loon- en medische kosten, in ruil voor het opgeven van het recht om de werkgever te vervolgen voor nalatigheid, ongeacht de fout. Idealiter worden claims berecht door een onpartijdige werknemers compensatie bord dat is financieel onafhankelijk en zonder banden met belangengroepen.

Vandaag de dag, een werknemers compensatie board omvat veiligheid van de werknemers in het algemeen en is aanwezig in de meeste landen van de ontwikkelde wereld onder verschillende formaten is. In sommige landen, zoals Japan en Brazilië, worden de functies van een werknemers compensatie raad overgenomen door de overheid. In Brazilië is een onafhankelijke werknemers compensatie bord vervangen door de overheid gerunde Nationaal instituut voor sociale verzekeringen, dat is een deken sociale verzekering die alle standaard voordelen, plus de werkloosheidsverzekering en de voordelen voor de gezondheid. Het systeem wordt gefinancierd door bijdragen van zelfstandigen, werknemers en werkgevers volgens een vast schema. Zoals voor Japan, de werknemers compensatie bestuur neemt de vorm aan van een arbeidsnormen Office die een labor, bestaande uit de werkloosheidsverzekering en ongevallenverzekering beheert.

Het Duitse systeem, Workers Compensation Institute, is uitgegroeid tot een prototype voor andere Europese landen en wordt gefinancierd door de werkgevers met de overheid een bijdrage ten behoeve van bepaalde categorieën van personen, zoals studenten. Zelfstandigen kunnen kiezen in de verzekering door vrijwillige bijdragen. Duitsland heeft een 90% return-to-work rate; kan echter weekloon vervanging en uitgebreide medische voordelen doorgaan tot het individu in aanmerking komt voor de oude dag beveiliging. Het succes van de Duitse werknemers verzekering kan te wijten zijn aan wordt gekoppeld met robuuste omscholing en verbetering van beroepsvaardigheden programma's.

Brazilië, Japan en Duitsland zijn voorbeelden van de werknemers compensatie 'dat zich richt op de verzekering. De Verenigde Staten, dat is meer betwistbaar het algemeen, is de bescherming ervan werkgever scherpstelling behouden. Elke staat heeft een bestuur dat de activiteiten van de publieke en private machtigt dat de werknemers compensatie te bieden overziet. De individuele staten betoogd dat verplichten werkgevers om geen fout werknemers te kopen 'compensatie verzekering was een schending van de werkgever een beroep doen op een eerlijk proces van de wet. In 1917, het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten besloten dat de werkgever juridische acties kunnen verlopen in aanwezigheid van compensatie wetgeving verplicht werknemers.

In de meeste staten, zullen medewerkers van medische voordelen voor werk gerelateerde verwondingen en ziekte te ontvangen. Echter, als de werkgevers af te zien van de verzekering plan, en als een werknemer nalatigheid kan bewijzen, kan een werknemer aanklagen en compensatie dat de voordelen die door de werknemers compensatie overschrijdt ontvangen. Non-abonnement werkgevers meldden een grotere tevredenheid van de medewerkers met hun compensatie en minder kosten met betrekking tot het verstrekken van de schadevergoeding. Dat gezegd zijnde, onder rapportage van werk-gerelateerde verwondingen is nog steeds een probleem in de Verenigde Staten zijn. Werknemers vrezen dat hun werkgevers kunnen terugslaan als de werknemer een werk schade rapporten en betalingen out-of-pocket voor hun medische rekeningen of een beroep doen op private of publieke ziektekostenverzekering plannen. Hoe dan ook, het resultaat is negatief voor de werknemer en de zorgverzekeraar. De meeste werknemers compensatie geschillen worden nu aangeduid uit van het proces-systeem om de administratieve instanties en worden informeel opgelost.

Net als bij de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk legde de nadruk op de bescherming van de werkgever. Er is geen werknemers compensatie board op zichzelf en al de gezondheid van zaken met betrekking tot werk worden beheerst door de Health and Safety Executive. Met uitzondering van de civiele medewerkers, zijn alle werknemers vallen onder de verplichte Werkgevers Aansprakelijkheidsverzekering van hun werkgevers. Op een uitkering te ontvangen, moet een werknemer te bewijzen dat de werkgever wettelijk verplicht is tot betaling van schadevergoeding. Tegen het einde van de 19e eeuw, een herziening van de wet de verplichting van de werknemer om enkel bewijzen dat de verwonding of ziekte gebeurde op de baan.

Voor de socialistische landen als Zweden, 90% van de werknemers vallen onder cao's en weinig regelgeving wordt toegepast op werkgevers. Het resultaat is een evenwichtige autonomie ideaal voor vrije onderhandelingen aan beide kanten. De werknemers compensatie board is een verplicht nationaal programma dat nauw verbonden is in het nationale programma voor de beveiliging. Werknemers die niet vallen onder het geen fout verzekering kan een werkgever aanklagen voor compensatie. Echter, gezien de hoge inschrijving in de verzekering van de nationale werknemers ', wordt deze cursus zelden genomen.

In andere delen van de wereld, heeft een werknemers compensatie board niet, of wetgeving met betrekking tot het recht van een werknemer om schadevergoeding is ongelijk toegepast. Werknemers in de snel ontwikkelende economieën, zoals India en China, lopen een bijzonder risico industrieën in grote lijnen niet-gereguleerde en ziekteverzekering vaak biedt alleen dekking voor in de ziekenhuiszorg. Sterker nog, voor het grootste deel van 's werelds arbeiders, handicap of letsel kan leiden tot katastrofisch medische rekeningen en een afdaling in de armoede voor het huishouden.

Kortom, ondanks de goede bedoelingen van de Internationale Arbeidsorganisatie is er geen wereldwijde normalisatie met betrekking tot een werknemers compensatie board. Het concept van de werknemers compensatie groeide uit van de werknemers coalities en werd uiteindelijk wetgeving die zocht naar een evenwicht tussen werknemers te bereiken 'en de rechten van werkgevers. Hoe het concept ontwikkeld in de verschillende landen afhankelijk van de mate waarin werknemers konden organiseren en de mate waarin de overheid dat werknemers.